16/2/11

"Γιάννης Κάβουρας (1947-2011) : Πρωτοπόρος μέντορας της Πληροφορικής".

Στις 14 Ιανουαρίου 2011 έφυγε αναπάντεχα από ανάμεσά μας ο Γιάννης Κάβουρας, καθηγητής Πληροφορικής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ).
Το όνομα Κάβουρα είναι γνωστό στους παλιούς Καϊρινούς. Η τραγική απώλεια του Αντρίκου Κάβουρα, μικρότερου αδελφού του Γιάννη, σε σιδηροδρομικό δυστύχημα έξω από την Αμπέτειο Σχολή, είχε συγκλονίσει την ελληνική παροικία το 1962. Ο πατέρας του, Κώστας Κάβουρας, υπήρξε από τους Μεγάλους Ευεργέτες της Ελληνικής Κοινότητας Καΐρου, η δε μητέρα του Καίτη, το γένος Χατζάκη, είχε υπηρετήσει για πολλά χρόνια ως πρόεδρος της Φιλοπτώχου. Και οι δύο είχαν τιμηθεί από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Τελειώνοντας την Αμπέτειο (1964) ο Γιάννης χάραξη τη δική του πορεία. Σπούδασε αρχικά στην Αθήνα, ύστερα στη Σκωτία και την Αγγλία, και το 1979 απέκτησε το διδακτορικό του στην Πληροφορική από το πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Την δεκαετία 1974-1984 δίδαξε στα πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης ενώ στην τελευταία υπηρέτησε ως Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδος (1977-1985). Στην Ελλάδα η μακρά και καθοριστική θητεία του στην τότε Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών ξεκίνησε το 1985. Ως καθηγητής στο τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του ΟΠΑ από το 1990, άρχισε να εργάζεται για την καθίδρυση του νέου τμήματος πληροφορικής.
Στα χρόνια εκείνα όπου οι ειδικευμένοι στην πληροφορική ήταν ελάχιστοι, η συμβολή του Κάβουρα ως δάσκαλου και ως συγγραφέα ήταν πολύτιμη. Στην φτωχότατη τότε ελληνική βιβλιογραφία Πληροφορικής, τα συγγράμματά του κάλυψαν σημαντικά κενά, εισάγοντας μάλιστα ελληνική ορολογία. Οργάνωσε το Κέντρο Υπολογιστών με τα εκπαιδευτικά εργαστήρια, ως πρόεδρός δε του τμήματος Πληροφορικής (1993-1997, 2001-2005) έπαιξε καίριο ρόλο στην περαιτέρω εξέλιξή του. «Για όλους εμάς που φοιτήσαμε στην ΑΣΟΕΕ και το Τμήμα Πληροφορικής κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το όνομα Γιάννης Κάβουρας ήταν συνώνυμο του ίδιου του τμήματος», έγραψε ένας παλιός φοιτητής του. «Πάντα εκεί, δίπλα στους φοιτητές του και στο δημιούργημα του, το Υπολογιστικό Κέντρο της ΑΣΟΕΕ, ίσως το πλέον σύγχρονο που υπήρχε σε ελληνικό πανεπιστήμιο εκείνη την εποχή. Ακόμη θυμάμαι τις παραδόσεις του (…) την άρτια επιστημονική του κατάρτιση, το χιούμορ του».
Ανιδιοτελής, χαμηλών τόνων, με λόγο ειλικρινή, δούλεψε πάντα για το γενικό συμφέρον του τμήματος. «Υπόδειγμα ακαδημαϊκού, δασκάλου και ανθρώπου» τον αποκάλεσε ο Λέκτορας Ιωάννης Μαριάς, ενώ την εικόνα συμπληρώνει το σχόλιο παλιάς φοιτήτριάς του, που δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα μετά την απρόσμενη απόφαση του Κάβουρα για πρόωρη συνταξιοδότηση. Το κείμενο που τιτλοφορείτο «Ο καθηγητής που δεν υπέκυψε», μιλούσε για τον «καθηγητή κ. Κ., ένα δάσκαλο αφοσιωμένο, απροσποίητο, στοργικό, αλλά και αρνούμενο να αποδεχθεί την συντελούμενη εξαθλίωση του πανεπιστημίου». Σύμφωνα με τον συνάδελφό του καθηγητή Π. Κωνσταντόπουλο, «Δεν υπάρχει κανείς που να μην κατάλαβε ότι αναφερόταν στον Γιάννη Κάβουρα». Ο τελευταίος λόγος ανήκει στους φοιτητές: «Από τις ξεχωριστές προσωπικότητες του πανεπιστημίου. Καθηγητής που πραγματικά δεν ξεχνάς». «Φυσιογνωμία του τμήματος με ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία. Χαρακτήρισε ολόκληρες γενιές». «Η υπ’ αριθμόν 1 μορφή του τμήματος». «Πέρα από εκπληκτικός καθηγητής ήταν και εξαιρετικός άνθρωπος». «Αντίο κ. Κάβουρα. Ο χαρακτήρας και η φυσιογνωμία σας έχουν μείνει χαραγμένα στις καρδιές και στην ψυχή των φοιτητών σας».
Από τον γάμο του με την Καϊρινή Ειρήνη Γεωργιάδη, ο Γιάννης Κάβουρας ευτύχησε να αποκτήσει τρεις κόρες, την Κατερίνα, την Ολγα και την Ναταλία, παντρεμένες σήμερα και με δικές τους οικογένειες. Κοιμάται τον αιώνιο ύπνο στον οικογενειακό τάφο στην Κρήτη.

Μαρία Αδαμαντίδου

ΠΗΓΕΣ: Ολγα Κάβουρα, www.cs.aueb.gr/english/people/profiles/kavouras, Π. Κωνσταντόπουλος (ΟΠΑ), σελίδα φοιτητών τμήματος Πληροφορικής του ΟΠΑ στο Facebook, έκδοση Η Ελληνική Κοινότητα του Καΐρου, Ευθ. Σουλογιάννη.

1 σχόλιο:

Διγαλάκης Ιάσων είπε...

O Θεός να τον αναπαύσει. Ο κ. Κάβουρας υπήρξε ένας καθηγητής που μου στάθηκε περισσότερο από κάθε άλλο άνθρωπο (κάτι περισσότερο και από πατέρας) ειδικά στις δοκιμασίες που περάσαμε στην οικογενεια μας. Τον γνώρισα στην διάρκεια των σπουδών μου, αν και δεν φοίτησα στο Οικ. Παν. Αθηνών. Οφείλω όμως να πω, ότι του χρωστάω πάρα πολλά. Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ πόσο μας στηριξε τόσο εμένα όσο και την οικογένεια μου. Υπήρξε μεγάλος επιστήμονας. Ήταν καθηγητής με ήθος και ανθρωπιά. Ένας άνθρωπος που δύσκολα συναντάς στις μέρες μας. Η ακαδημαϊκή κοινότητα έγινε πολύ φτωχότερη. Ο θεός να τον αναπαύσει.