Ο Μιλτιάδης Κρητικός γεννήθηκε στο Κάιρο το 1922. Ο πατέρας του είχε εμπορικό στο κόπτικο παζάρι και ο Μιλτιάδης δούλευε εκεί τα καλοκαίρια. Μαθητής ακόμη στο Εμπορικό της Αμπετείου, διακρίθηκε στον αθλητισμό – γυμναστής του ήταν ο Γ. Καλαβάς, συμμαθητής και φίλος του, ο μετέπειτα πρωταθλητής δρομέας Δημήτρης Ευλογημένος. Το 1943, ο Κρητικός αναδεικνύεται πρωταθλητής Αιγύπτου στα 100 μ. και στη σκυταλοδρομία 4Χ100 μ. μαζί με τους Ευλογημένο, Χριστοφίδη και Μαρίνο της Ένωσης Ελλήνων Φιλάθλων Καΐρου. Πρωταθλητής Καΐρου θα αναδειχθεί στη σκυταλοδρομία 4Χ100 μ. το 1943 και το 1944 και ξανά το 1947 στην 4Χ400 μ.
Εργαζόταν στην Τράπεζα Τεπεγκιόζη όταν παντρεύτηκε την Στέλλα Δουκάκη, και αυτή όπως ο ίδιος με καταγωγή από τη Ρόδο. Ήταν ωραίο ζευγάρι, με κοινά ενδιαφέροντα και ιδανικά. Τα χρόνια εκείνα, ως μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοπορίας ο Μιλτιάδης θα εργαστεί για την «δημοκρατία των πολλών», όπως σημειώνει στη νεκρολογία του στην «Αυγή» ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης. Το 1949 οι Κρητικοί θα πάρουν την απόφαση να φύγουν, όχι για την Ελλάδα όπου μαίνεται ο εμφύλιος, αλλά για την Βουδαπέστη. Είναι οι μόνοι Αιγυπτιώτες Έλληνες που δουλεύουν στον κρατικό ραδιοσταθμό: ο Μιλτιάδης, που έχει ταλέντο στη γραφή, ως συντάκτης του ελληνικού δελτίου, η δε Στέλλα, με τα «διαυγή και ωραία ελληνικά» της –όπως αναφέρει ο Χρυσοστομίδης– ως εκφωνήτρια. Δύο χρόνια αργότερα, άλλη μετακίνηση, στη Ρουμανία αυτή τη φορά. Εδώ θα μείνουν για 18 χρόνια. Αν και πατέρας δύο παιδιών και εργαζόμενος στο περιοδικό La voix de la Gréce, ο Μιλτιάδης, πάντα ανήσυχο μυαλό, σπουδάζει με υποτροφία στο πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου και παίρνει πτυχίο οικονομολόγου. Είναι στέλεχος των αερογραμμών Tarom, όταν οι Κρητικοί αποφασίζουν το 1975, να εγκατασταθούν στην Ελλάδα.
Η συνέχεια δεν έχει αναταράξεις. Εργασία μέχρι την συνταξιοδότηση και ύστερα, τα ήρεμα χρόνια στο πλευρό της Στέλλας, οι συχνές επισκέψεις στο Μέγαρο Μουσικής (μεγάλη αγάπη του και οι εκφραστικές τέχνες), οι συναντήσεις με φίλους... Η αρρώστια που θα κτυπήσει ξαφνικά, θα κλέψει γρήγορα τις δυνάμεις του και ο Μιλτιάδης θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο Λαϊκό Νοσοκομείο στις 17 Οκτωβρίου 2010. Στο πλευρό του για το τελευταίο «αντίο» η σύντροφός του και τα παιδιά του, ο Αλκης από τη Ρόδο και η Ελένη από την Γερμανία. Απύθμενο κενό αφήνει η απουσία του για την Στέλλα Κρητικού, αλλά οι μνήμες από τα 65 χρόνια συμβίωσης και η αγάπη των δικών της θα της δώσουν, σίγουρα, και δύναμη και καρτερία. Κι όσο για το ελληνικό Κάιρο, θα θυμάται τον Μιλτιάδη Κρητικό σαν εκλεκτό παιδί του: πρωταθλητή της «χρυσής» περιόδου της δεκαετίας του ’40 και τίμιο αγωνιστή με προσφορά στον κοινωνικό στίβο.
Μαρία Αδαμαντίδου
